بابا شاه خوانده (پدرخوانده) :

و در آنروز است كه مرداني از سرزمين پارس براي نجات دنيا مي ايند...!

*<<>>*

ادامه عكسها در ادامه مطلب...

ادامه مطلب ...

 وقتی تو خودت گیر می کنی 

 به اين ميگن همكاري خانوادگي براي يه دزدي نون و اب دار...!

می تراود مهتاب
می درخشد شب تاب
نیست یکدم شکند خواب به چشم کس ولیک
غم این خفته چند
خواب در چشم ترم می شکند.

نگران با من استاده سحر.
صبح میخواهد از من 
کز مبارک دم او آورم این قوم به جان باخته را بلکه خبر.
در جگر لیکن خاری
از ره این سفرم می شکند.

نازک آرای تن ساق گلی
که به جان اش کشتم
و به جان دادم اش آب.
ای دریغا! به برم می شکند.

دست ها می سایم
تا دری بگشایم.
بر عبث می پایم
که به در کس آید.
در و دیوار به هم ریخته شان
بر سرم می شکند.

می تراود مهتاب 
می درخشد شب تاب
مانده پای آبله از راه دراز
بر دم دهکده مردی تنها
کوله بارش بر دوش
دست او بر در، می گوید با خود:
غم این خفته چند
خواب در چشم ترم می شکند.

از نيما يوشيج

 گوش کن دورترین مرغ جهان می خواند 

شب سلیس است و یکدست و باز 
 شمعدانی ها 
و صدا دار ترین شاخه فصل ماه را می شنوند 
پلکان جلو ساختمان 
در فانوس به دست و در اسراف نسیم 
گوش کن جاده صدا می زند از دور قدمهای تو را 
چشم تو زینت تاریکی نیست 
پلکها را بتکان کفش به پا کن وبیا 
و بیا تا جایی که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد 
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو 
 و مزامیر شب اندام تو را مثل یک قطعه آواز به خود جذب کنند
پارسایی است در آن جا که تو را خواهد گفت :ـ
بهترین چیز رسیدنم به نگاهی است که از حادثه عشق تر است...

از سهراب سپهري